22 april 2014 - Dag 38 - La Coquille 30,5 km
Blijf op de hoogte en volg Rudy
22 April 2014 | Frankrijk, La Coquille
Na het eigen verzorgde ontbijtje vanochtend in de refuge, waarbij een potje koffie van de restanten uit een pakje wat we nog in de kast hadden gevonden, zijn we met z'n drieën al vóór acht uur vertrokken. Het was zwaar bewolkt met een klein beetje regen. Het was niet echt koud en toen het droog werd, ging het jasje uit. De hele dag is er wat nat gevallen, maar het is toch een mooie wandeldag geweest met aardige routes.
Toen we rond de middag in Firbeix aankwamen, begon het redelijk door te regenen en zijn we in een restaurantje gedoken. Daar hebben we een paar bakkies koffie gedronken en de bui afgewacht. We mochten daar ook ons brood opeten van de kastelein, heel aardig van hem, dus we hadden meteen goed geluncht.
Nadat het droog werd, zijn we doorgegaan en vanmiddag liet de zon zich af en toe ook zien, afgewisseld met wat nattigheid.
Iets na drieën kwamen we aan in La Coquille en gelukkig was de kerk open.
Ik heb dan een kaarsje opgestoken ter gedachtenis van Patrick P. en ook een voor Miranda, Puck en Fee en Patrick's familie, dat zij kracht vinden bij dit verschrikkelijke verlies. Het nieuws is bij mij hier ook ingeslagen als een bom.
Ook voor Cares heb ik nog een kaars opgestoken.
Daarna zijn we naar onze herberg gegaan, waar we allerhartelijkst werden ontvangen door gastvrouw Beatrice, met thee en lekkere chocolade cake. We hadden niet verwacht, dat er een hospitalero zou zijn, want gewoonlijk zijn de refuges onbemand en mag je je eigen weg zoeken. Vanavond zal ze voor ons koken en morgen voor een ontbijtje zorgen. Ook hier zijn de hospitalero's vrijwilligers en wisselen ze om de twee weken, net als in de herberg van René in Augy-sur-Aubois.
Inmiddels hebben we het gebruikelijke middagritueel gehad en hebben we met Francois tot en met zondag onze slaapplaatsen geregeld, weer een zorg minder, en ben ik ook alweer een heel eind op weg met m'n dagelijks verhaaltje.
Soms denk ik overdag of 's middags, dat ik niets heb om in het verhaaltje te schrijven, maar meestal komt er dan toch nog wat op je pad om genoeg over te schrijven, net zoals gisteren. Het is inderdaad waar, zoals Carien W. reageerde, dat mensen je reis maken. En zo heb ik al vele bijzondere ontmoetingen meegemaakt in de afgelopen vijf en een halve week. Ik neem ze allemaal in m'n rugzak mee en ze zullen mij als mens enorm doen groeien. Dat zal niemand me meer af kunnen nemen en ik ben vooral Lia, Marcel en Kees enorm dankbaar, dat ik deze fantastische kans heb gekregen!
Vandaag heb ik overigens weer een mijlpaal op deze tocht gezet. Ik ben door de 1000 km barrière heen gebroken, gelukkig geen knal! Vandaag staan er 1021 op de teller.
Morgen gaan we naar Negrondes, met 33 km wordt het dan weer een behoorlijk lange etappe. Het weer lijkt ons dan ook opnieuw goedgezind volgens WeerOnline. Dus een dag om naar uit te kijken. Afijn morgen weer een dag en we zien het wel, ooievaar!
Toen we rond de middag in Firbeix aankwamen, begon het redelijk door te regenen en zijn we in een restaurantje gedoken. Daar hebben we een paar bakkies koffie gedronken en de bui afgewacht. We mochten daar ook ons brood opeten van de kastelein, heel aardig van hem, dus we hadden meteen goed geluncht.
Nadat het droog werd, zijn we doorgegaan en vanmiddag liet de zon zich af en toe ook zien, afgewisseld met wat nattigheid.
Iets na drieën kwamen we aan in La Coquille en gelukkig was de kerk open.
Ik heb dan een kaarsje opgestoken ter gedachtenis van Patrick P. en ook een voor Miranda, Puck en Fee en Patrick's familie, dat zij kracht vinden bij dit verschrikkelijke verlies. Het nieuws is bij mij hier ook ingeslagen als een bom.
Ook voor Cares heb ik nog een kaars opgestoken.
Daarna zijn we naar onze herberg gegaan, waar we allerhartelijkst werden ontvangen door gastvrouw Beatrice, met thee en lekkere chocolade cake. We hadden niet verwacht, dat er een hospitalero zou zijn, want gewoonlijk zijn de refuges onbemand en mag je je eigen weg zoeken. Vanavond zal ze voor ons koken en morgen voor een ontbijtje zorgen. Ook hier zijn de hospitalero's vrijwilligers en wisselen ze om de twee weken, net als in de herberg van René in Augy-sur-Aubois.
Inmiddels hebben we het gebruikelijke middagritueel gehad en hebben we met Francois tot en met zondag onze slaapplaatsen geregeld, weer een zorg minder, en ben ik ook alweer een heel eind op weg met m'n dagelijks verhaaltje.
Soms denk ik overdag of 's middags, dat ik niets heb om in het verhaaltje te schrijven, maar meestal komt er dan toch nog wat op je pad om genoeg over te schrijven, net zoals gisteren. Het is inderdaad waar, zoals Carien W. reageerde, dat mensen je reis maken. En zo heb ik al vele bijzondere ontmoetingen meegemaakt in de afgelopen vijf en een halve week. Ik neem ze allemaal in m'n rugzak mee en ze zullen mij als mens enorm doen groeien. Dat zal niemand me meer af kunnen nemen en ik ben vooral Lia, Marcel en Kees enorm dankbaar, dat ik deze fantastische kans heb gekregen!
Vandaag heb ik overigens weer een mijlpaal op deze tocht gezet. Ik ben door de 1000 km barrière heen gebroken, gelukkig geen knal! Vandaag staan er 1021 op de teller.
Morgen gaan we naar Negrondes, met 33 km wordt het dan weer een behoorlijk lange etappe. Het weer lijkt ons dan ook opnieuw goedgezind volgens WeerOnline. Dus een dag om naar uit te kijken. Afijn morgen weer een dag en we zien het wel, ooievaar!
-
22 April 2014 - 19:21
Jan En Marianne:
Hey Rudy
Vandaag vroeg aan jouw verhaal zoals je ziet. Om 20.00 uur pruttelt hier de koffie voor Lia en tante Joke :)
Je geschreven verhaal en de bijbehorende foto's maken het een bestseller, het blijft mooi om te volgen. Je bent al zo'n tijd weg en nog zo'n lange weg te gaan, het zal vast niet altijd meevallen. Alexke Pollakwijk ( inmiddels een dikke 26 jaar terug) zal Alexke niet zijn om van NIETS- IETS te maken.
Het ga je goed.....
Jan en Marianne.
-
22 April 2014 - 19:30
Eugéne En Corrie Jansen:
Inderdaad triest van Patrick en voor Miranda en familie.
Maar wat heb je weer leuk verhaal Rudy en mooie foto's, weer een erg mooie omgeving.
Heb je niet veel last van ongedierte of valt dat mee.
Ik kan me voorstellen, dat na elke dag zo'n wandeling het eten je best smaakt ook al is het wat minder.
Voor morgen een droge wandeling toegewenst.
groetjes Eugène en Corrie
-
22 April 2014 - 21:20
Lia Van Geel:
Hoi Rudy
Ik heb net je verhaal weer gelezen..ben er gewoon verslaafd aan geraakt.
Hoe jij alles omschrijft en zulke mooie foto"'s elke keer.
Het is echt super van je om deze tocht te maken,je bent er nog lang niet maar dat gaat wel goedkomen!
Ik heb vanmiddag nog ff staan kletsen met jou lia.
En ik (lia) moest je de groetjes doen van jou lia haha!!
Nou rudy ik wens je nog een voorspoedige reis en ik kijk nu weer al uit naar je verhaal morgen!!
Gr lia van geel
-
22 April 2014 - 21:24
Toos De Jong:
Hallo Rudy
Het is even geleden maar ik lees
elke dag je verhaal knap zo je het
omschrijft.
Mooie omgeving maar zo te zien ook
slechte paden erbij.
Hoe is het eigenlijk met je neus geneest
het toch ?
Voor morgen weer een fijne wandeldag.
Gr.Toos
-
22 April 2014 - 22:06
Sjef Van Den Bergh:
Hoi Rudy,
Dóór de duizend kilometer, en duizend en één ervaringen. Mooi dat je Lia, Marcel en Kees bedankt dat zij jou dit gunden. Beetje nat vandaag, nou het zou hier ook niet verkeerd zijn als er wat nat valt. Niet dat het voor mij echt hoeft, want ik vind het geweldig dat zonnetje, doch de natuur gaat er zo langzamerhand wel om vragen. Hopelijk voor jullie morgen toch een droge reis. Avontuurlijk zal de tocht wel zijn, dat is hij al meer dan 1000 km. en daar komen er minstens nog eens zoveel bij. Mooie paadjes, mooie plaatjes. De slaapplaatsen voor de komende dagen zijn al geregeld, dus een zorg minder. Ik snap dat je af en toe twijfelt of je wel genoeg stof hebt voor je verhaal, maar wij vinden het hier geweldig. Gewoon wat je eet, drinkt, waar je slaapt en loopt. Wie je ontmoet. Blijf dat maar opschrijven en dan is elke dag geslaagd. Geniet weer morgen.....................
Sjef en Marion -
22 April 2014 - 22:25
Annelies Oerlemans:
Rudy,
Wat leuk een kaarsje voor Patrick, Miranda en Puck en Fee!
Ik besef steeds meer dat het leven bestaat uit doorlopen......
Er is iemand overleden en wij gaan gewoon door,
Eigenlijk heel gek, toch??
Maar dat is ook het leven,
Ik vind het knap al meer dan 1000 km in de voetjes.
Ik wens jou nog een mooie reis toe,
Veel goeds
Liefs
Annelies
-
22 April 2014 - 23:33
Frank Jansen:
Rudy,
Ik dacht laat ik ook eens wat van me horen vanuit het Hilversumsche. Tot nu toe zijn het met name mijn moeder/ouders en ome Fon en tante Veronica die geregeld wat posten maar ik kan je verzekeren er zijn nog wat neven en nichten en andere ooms en tantes in de familie Jansen die elke dag met veel belangstelling en plezier jouw wederwaardigheden via dit blog volgen. En ze zijn allemaal op hun manier trots. Die stille aandacht blijkt ook wel uit de 8352 bezoekers tot nu toe en al weer 92 bezoekers sinds het verslag van vandaag een uur of 4 geleden is gepost.
Ik vind het persoonlijk ook erg goed om te horen dat je mentale rugzak ook gevuld wordt en je als mens groeit. Naast het verslijten van schoenen en het beleven van mooie landschappen bereik je dan toch ook het doel wat je in het begin omschreef als 'iets anders'... Ook al moeten Lia, Greet, Benjamin, Abel, Bart, Caressa, Marcel, Kees en vele vele anderen jou voor een hele tijd missen (en jij ons allemaal;)..
Nogmaals heel knap en goed dat je dit doet, want: life is like a book, those who don't travel only read one page...
Groet, Frank -
22 April 2014 - 23:44
Stephan:
Hoi Ruud,
Alweer 1021 km afgelegd, een mooie prestatie bijna op de helft.
Ga zo door. Morgen weer een lange etappe voor de boeg. Veel succes en geniet ervan.
Ooievaar. -
23 April 2014 - 00:28
Loe B.:
Bonjour Ruud,
Allereerst proficiat met doorbreken van foto barrier van 1000 km! Wat 'n prestatie! Ik had al verwacht dat 't een dezer dagen moest gebeuren. Vertel 'ns wat over je schoeisel, kun je 't met een paar af ? Want het profiel zal toch wel slijten op al die onverharde paden? En je moet nog 'n eindje. Over ruim een week ben je op de helft. Ik vind 't geweldig wat je doet. In Maastricht zal ik deze week eens een kaars voor jou opsteken.
Heel veel succes, Loe B. -
23 April 2014 - 00:31
Corné & Paula:
Hoi Rudy,
Triest weer en een heel triest bericht.
Zo te lezen is er iemand, die je goed kent, plotseling gestorven.
Dat komt hard aan...zeker als je zover van huis bent.
Lichamelijk en geestelijk wordt er iedere dag heel wat van je gevraagd!
Maar wat doe je het ontzettend goed! Je gaat maar door! Chapeau!
Je denkt aan alles en iedereen! Heel veel respect voor jou.......en Lia natuurlijk!
De 1000 kilometer gepasseerd.......weer een stukje dichterbij Santiago.......en bij Lia, Greet, Benjamin, Abel, Bart, Cares en iedereen die je lief is!
Veel moois beleefd en nog veel meer moois om naar uit te kijken!
Geniet van elk moment en wederom een prachtige (droge) tocht toegewenst!
Houd je haaks!
Corné & Paula
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
