3 april 2014 - Dag 19 - Roffey 33 km
Blijf op de hoogte en volg Rudy
03 April 2014 | Frankrijk, Roffey
In het verslag van gisteren was ik nog vergeten te melden, dat Liliane voor ons ook nog de was heeft gedaan. Die was was met het avondeten weer fris, schoon en droog terug. Wat een service weer.
Het netwerk in dit gebied is een drama. Het valt iedere keer weg en daarom heb ik geen foto's kunnen uploaden. Ik zit nu weer op een adres met WiFi en ik heb er dan eerst ook de foto's van gisteren alsnog bijgezet.
Nogmaals hartelijke dank voor al jullie reacties! Ik kan ze onmogelijk beantwoorden, maar geloof me, ik neem ze allemaal mee. Het is voor mij een enorme steun, want ondanks alle prachtige dingen die ik meemaak, is het ontzettend zwaar. Letterlijk en figuurlijk... (met backpack). Topsport, zoals René Heinrichs al zei, maar ook emotioneel. Ik weet nu al, dat ik als ander mens terug ga komen. Vooral bij de reacties van gisteren zaten er een paar bij, waardoor ik echt weer volschoot.
Vannacht heb ik zonder CPAP geslapen en in ieder geval komende nacht weer. Want ik heb een wondje op m'n neus van zonnebrand en ondanks calendula zalf gaat het met m'n maskertje steeds weer open, dus laat ik het eerst maar eens goed genezen. En... François heeft me vannacht helemaal niet horen snurken, ondanks dat hij vaak wakker was geweest, vertelde hij. Ik heb heel goed geslapen.
Na het Frans ontbijtje in ons huisje zijn we kort na 8 uur al op pad gegaan, nadat we afscheid hadden genomen van Liliane, onze gastvrouw. Het was niet koud, wel de hele dag bewolkt en dreigend, dus kon de regen vanmiddag na de picknick lunch niet uitblijven. De hele middag heeft het zachtjes geregend, dus pluutje erbij en verder in m'n truitje, dus viel allemaal wel mee.
Vanmiddag heb ik dan voor de tweede keer afscheid genomen van François. Maar niet nadat ik hem dit keer wel veel plezier en succes met de zwangerschap van zijn kleinkind heb kunnen wensen. Ik zal hem vast nog wel tegen komen. Waarschijnlijk zondag in Vezelay al.
Tegen vieren kwam ik aan in Roffey en heb ik op het gemeentehuis (Le Mairie) eerst een stempeltje gehaald voor m'n geloofsbrief. Je gelooft het niet, maar zelfs elk klein k..dorpje hier in Frankrijk heeft een gemeentehuis en er zitten zelfs mensen. Of ze werken, weet ik niet... En er zijn heel veel dorpen hier, meestal niet groter dan de Achttienhuizen, zonder voorzieningen, stil en waar je nog niet eens begraven zou willen worden.
Daarna heb ik m'n overnachtingsadres opgezocht en werd ik hartelijk ontvangen door Martine, een vlotte moderne blonde 60'er. Een mooie bed&breakfast, helaas tegen een pelgrimonwaardig tarief, maar zowat het enige in de buurt, en ik wilde toch echt niet met de pastoor in bed.
Inmiddels was Nico, een 62-jarige Nederlandse pelgrim uit Katwijk, net voor mij al aangeland. Ik ben zijn naam en verhaaltjes al regelmatig in de gastenboeken op verschillende gastadressen tegengekomen. En hij mijn naam via zijn vriend Leo, die ik weer aan het ontbijt in Reims heb ontmoet. Zo zie je maar weer. Nu eindelijk dan elkaar in levende lijve. En het klikt erg goed tussen ons. We hebben gezellig gepraat en samen gegeten. Ik had nog wat over van boodschappen, want ik wist dat er geen avondmaaltijd beschikbaar zou zijn hier en ook dat er in dit godvergeten gehucht geen faciliteiten zijn. Martine moest zelf nog wel om boodschappen 4 dorpen verder en bood aan om voor ons nog wat extra's mee te brengen, zoals soep. En uiteindelijk hebben we nog 'vorstelijk' gegeten.
Al met al is het dan nog ontzettend laat geworden, voordat ik mijn verslag kon afmaken. Sorry, mensen, maar dat zal nog wel eens vaker gebeuren. Vanavond heb ik ook nog ons moeder gebeld, althans geprobeerd. Want ook het gsm netwerk in dit gebied is een drama en valt continu weg. Dus sms'en lukt met veel vertraging, maar bellen is niet mogelijk. Dus heb ik een telefoongesprek via Skype geprobeerd, maar ik kon ons moeder nauwelijks verstaan, zij mij wel overigens. Ik kreeg wel mee, dat het bij Philip Morris op dit moment crisis is en er morgen een en ander staat te gebeuren. Daarom wens ik onze Luc, en uiteraard ook Jan M. en Peter S. en iedereen die ik vergeten ben, van hieruit heel veel succes en wijsheid met wat er uit de bus gaat komen.
Morgen heb ik weer een behoorlijke etappe voor de boeg van 31,5 km naar Saint-Cyr-les-Colons. Dan slaap ik weer eens eenvoudig in de gemeenteherberg. Het laatste deel zal nog een kleine uitdaging worden, want mijn routeboekje valt helemaal uit elkaar en er zijn een paar bladzijden met routekaartjes weggewaaid zonder dat ik er erg in heb gehad. Ik heb daar later nog wel foto's van genomen uit François zijn boekje, dus hopelijk gaat dat werken zo. Afijn morgen weer een dag en dan zien we wel!
Ps. Sandra nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Maak er nog een hele leuke avond van. M'n gedachten zijn ook veel bij jou en bij jouw Odyssee!
Ps. Niet alleen voor François, maar uiteraard ook aan Kees en Marianne, en aan Sjef en Marion dezelfde opa/oma wens, hè!
;-)
(Dat is een knipoog, Sjef, in sms-taal)
Het netwerk in dit gebied is een drama. Het valt iedere keer weg en daarom heb ik geen foto's kunnen uploaden. Ik zit nu weer op een adres met WiFi en ik heb er dan eerst ook de foto's van gisteren alsnog bijgezet.
Nogmaals hartelijke dank voor al jullie reacties! Ik kan ze onmogelijk beantwoorden, maar geloof me, ik neem ze allemaal mee. Het is voor mij een enorme steun, want ondanks alle prachtige dingen die ik meemaak, is het ontzettend zwaar. Letterlijk en figuurlijk... (met backpack). Topsport, zoals René Heinrichs al zei, maar ook emotioneel. Ik weet nu al, dat ik als ander mens terug ga komen. Vooral bij de reacties van gisteren zaten er een paar bij, waardoor ik echt weer volschoot.
Vannacht heb ik zonder CPAP geslapen en in ieder geval komende nacht weer. Want ik heb een wondje op m'n neus van zonnebrand en ondanks calendula zalf gaat het met m'n maskertje steeds weer open, dus laat ik het eerst maar eens goed genezen. En... François heeft me vannacht helemaal niet horen snurken, ondanks dat hij vaak wakker was geweest, vertelde hij. Ik heb heel goed geslapen.
Na het Frans ontbijtje in ons huisje zijn we kort na 8 uur al op pad gegaan, nadat we afscheid hadden genomen van Liliane, onze gastvrouw. Het was niet koud, wel de hele dag bewolkt en dreigend, dus kon de regen vanmiddag na de picknick lunch niet uitblijven. De hele middag heeft het zachtjes geregend, dus pluutje erbij en verder in m'n truitje, dus viel allemaal wel mee.
Vanmiddag heb ik dan voor de tweede keer afscheid genomen van François. Maar niet nadat ik hem dit keer wel veel plezier en succes met de zwangerschap van zijn kleinkind heb kunnen wensen. Ik zal hem vast nog wel tegen komen. Waarschijnlijk zondag in Vezelay al.
Tegen vieren kwam ik aan in Roffey en heb ik op het gemeentehuis (Le Mairie) eerst een stempeltje gehaald voor m'n geloofsbrief. Je gelooft het niet, maar zelfs elk klein k..dorpje hier in Frankrijk heeft een gemeentehuis en er zitten zelfs mensen. Of ze werken, weet ik niet... En er zijn heel veel dorpen hier, meestal niet groter dan de Achttienhuizen, zonder voorzieningen, stil en waar je nog niet eens begraven zou willen worden.
Daarna heb ik m'n overnachtingsadres opgezocht en werd ik hartelijk ontvangen door Martine, een vlotte moderne blonde 60'er. Een mooie bed&breakfast, helaas tegen een pelgrimonwaardig tarief, maar zowat het enige in de buurt, en ik wilde toch echt niet met de pastoor in bed.
Inmiddels was Nico, een 62-jarige Nederlandse pelgrim uit Katwijk, net voor mij al aangeland. Ik ben zijn naam en verhaaltjes al regelmatig in de gastenboeken op verschillende gastadressen tegengekomen. En hij mijn naam via zijn vriend Leo, die ik weer aan het ontbijt in Reims heb ontmoet. Zo zie je maar weer. Nu eindelijk dan elkaar in levende lijve. En het klikt erg goed tussen ons. We hebben gezellig gepraat en samen gegeten. Ik had nog wat over van boodschappen, want ik wist dat er geen avondmaaltijd beschikbaar zou zijn hier en ook dat er in dit godvergeten gehucht geen faciliteiten zijn. Martine moest zelf nog wel om boodschappen 4 dorpen verder en bood aan om voor ons nog wat extra's mee te brengen, zoals soep. En uiteindelijk hebben we nog 'vorstelijk' gegeten.
Al met al is het dan nog ontzettend laat geworden, voordat ik mijn verslag kon afmaken. Sorry, mensen, maar dat zal nog wel eens vaker gebeuren. Vanavond heb ik ook nog ons moeder gebeld, althans geprobeerd. Want ook het gsm netwerk in dit gebied is een drama en valt continu weg. Dus sms'en lukt met veel vertraging, maar bellen is niet mogelijk. Dus heb ik een telefoongesprek via Skype geprobeerd, maar ik kon ons moeder nauwelijks verstaan, zij mij wel overigens. Ik kreeg wel mee, dat het bij Philip Morris op dit moment crisis is en er morgen een en ander staat te gebeuren. Daarom wens ik onze Luc, en uiteraard ook Jan M. en Peter S. en iedereen die ik vergeten ben, van hieruit heel veel succes en wijsheid met wat er uit de bus gaat komen.
Morgen heb ik weer een behoorlijke etappe voor de boeg van 31,5 km naar Saint-Cyr-les-Colons. Dan slaap ik weer eens eenvoudig in de gemeenteherberg. Het laatste deel zal nog een kleine uitdaging worden, want mijn routeboekje valt helemaal uit elkaar en er zijn een paar bladzijden met routekaartjes weggewaaid zonder dat ik er erg in heb gehad. Ik heb daar later nog wel foto's van genomen uit François zijn boekje, dus hopelijk gaat dat werken zo. Afijn morgen weer een dag en dan zien we wel!
Ps. Sandra nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Maak er nog een hele leuke avond van. M'n gedachten zijn ook veel bij jou en bij jouw Odyssee!
Ps. Niet alleen voor François, maar uiteraard ook aan Kees en Marianne, en aan Sjef en Marion dezelfde opa/oma wens, hè!
;-)
(Dat is een knipoog, Sjef, in sms-taal)
-
03 April 2014 - 23:02
Loe B.:
Dag Ruud, weer een dag erop. Je pelgrimtochten er intussen aardig op los. Een verbrande neus, dat zal gauw voorbij zijn als ik zie dat er nu over west en midden Frankrijk al weer behoorlijk wat wolken opkomen zetten. Hou vol, Ruud, denk maar dat die ook van Boven komt... Gisteravond wel op een heel bijzondere manier duidelijk dat er meer is tussen hemel en aarde... Af en toe steek je wel eens een kaars voor een zeker intentie, toch? Welnu, om 21.00 uur was er een Amber alert voor een jongetje (9) uit WDT dat al een paar uur vermist werd. Een politie heli scande 1,5 uur lang de omgeving rond de R-weg in ons dorp. Op de grond werd met man en macht gezocht. Laat op de avond ontdekte Robert de jongen die zich had verstopt onder de pallets op hun terrein... Ongedeerd, liet de politie weten. We zijn niet bijgelovig, Ruud, GELovig, dat zeker. Jij en anderen nu ook, weten dat de kaarsen voor F. ook gisteravond nog hebben gewerkt. Ik wens je veel plezier op de tocht van je leven, en op zijn tijd, ook veel devotie. -
03 April 2014 - 23:05
Tom En Loes Hommel:
Wil je Nico de groeten doen uit Ossendrecht.
Wie weet zien we elkaar in Augy sur Aubois.
Wij zijn daar 12 april.
Buon Camino -
04 April 2014 - 00:07
Corné & Paula:
Hoi Rudy,
Weer een bijzonder verslag!
Regelmatig kippenvel...even slikken....jij maakt zoveel mee en wij worden door jouw verhalen helemaal mee op reis genomen.
Ik geloof graag dat je als een ander mens terug gaat komen door alles wat je beleeft.
Het is niet niks wat je lichamelijk en geestelijk te verwerken krijgt, maar je doet het geweldig!
Morgen weer een dag...we zien wel...jij komt er wel!!
Lieve groet,
Corné & Paula -
04 April 2014 - 00:44
Sjef Van Den Bergh:
Hoi Rudy,
Natuurlijk is het niet erg als je eerlijk aangeeft dat het zwaar en moeilijk kan zijn met momenten. Dat voelde ik gisteren al aan. Ik beloofde een kaars voor je aan te steken deze week in de kerk van Ossendrecht. Dat heb ik vanmiddag dan ook maar gelijk gedaan. Op een donderdagmiddag helemaal alleen in de bidkapel van Ostrecht. Heb ik nog nooit gedaan. Mijn aansteker kwam van pas, want er brandde niet 1 kaarsje. Toen ze aan waren ben ik even gaan zitten en mijn gedachten laten gaan:
1 kaars voor Rudy, 1 kaars voor Rudy's thuisfront, 1 kaars voor mijn eigen complete gezin met een knipoog naar die nog onbekende kleine en 1 kaars voor alle verdere familie, vrienden, kennissen en onbekenden.... Eigenlijk samen voor iedereen dus. Het gaf me een goed gevoel toen ik de krakende kerkdeur uitging en zag bij het weggaan dat er toch nog 4 andere dikke kaarsen aan de achterkant van de standaard aan waren. Kosten: 2 euro. Waar kun je dat NOG ????
Ik zou het CPAP apparaat niet te lang links laten liggen Rudy. Die mag je toch zeker in deze omstandigheden niet te lang missen.
Ik lees altijd eerst je verhaal en ga dan pas foto's kijken. Gisteren dacht ik eerst foto's kijken en dan lezen. Maar geen foto's. Ik begrijp nu waarom. Zal ze zo wel tegenkomen.
Veel kilometers deze dagen en dan ook nog links en rechts wat tegenslagen, dan LOOPT het wat tegen. . Ik heb begrepen dat KLEINE ABEL je op dat gebied aan het nadoen is en de EERSTE STAPJES heeft gezet. Hij zal heus wel eens vallen en dan zijn NEUS ZEER doen. Dat komt omdat hij GEEN ROUTEKAARTJES HEEFT en geen GPS. Maar morgen gaat hij gewoon weer proberen te lopen........
En ik weet ook zeker dat jij dat weer gaat doen, dezelfde handicaps als ABEL.
Gewoon dat gehucht uit en de bewoonde wereld weer in.......
Bedankt voor je SMS. Was er blij mee. ;)
Groetjes van Sjef en Marion -
04 April 2014 - 00:44
Sjef Van Den Bergh:
Hoi Rudy,
Natuurlijk is het niet erg als je eerlijk aangeeft dat het zwaar en moeilijk kan zijn met momenten. Dat voelde ik gisteren al aan. Ik beloofde een kaars voor je aan te steken deze week in de kerk van Ossendrecht. Dat heb ik vanmiddag dan ook maar gelijk gedaan. Op een donderdagmiddag helemaal alleen in de bidkapel van Ostrecht. Heb ik nog nooit gedaan. Mijn aansteker kwam van pas, want er brandde niet 1 kaarsje. Toen ze aan waren ben ik even gaan zitten en mijn gedachten laten gaan:
1 kaars voor Rudy, 1 kaars voor Rudy's thuisfront, 1 kaars voor mijn eigen complete gezin met een knipoog naar die nog onbekende kleine en 1 kaars voor alle verdere familie, vrienden, kennissen en onbekenden.... Eigenlijk samen voor iedereen dus. Het gaf me een goed gevoel toen ik de krakende kerkdeur uitging en zag bij het weggaan dat er toch nog 4 andere dikke kaarsen aan de achterkant van de standaard aan waren. Kosten: 2 euro. Waar kun je dat NOG ????
Ik zou het CPAP apparaat niet te lang links laten liggen Rudy. Die mag je toch zeker in deze omstandigheden niet te lang missen.
Ik lees altijd eerst je verhaal en ga dan pas foto's kijken. Gisteren dacht ik eerst foto's kijken en dan lezen. Maar geen foto's. Ik begrijp nu waarom. Zal ze zo wel tegenkomen.
Veel kilometers deze dagen en dan ook nog links en rechts wat tegenslagen, dan LOOPT het wat tegen. . Ik heb begrepen dat KLEINE ABEL je op dat gebied aan het nadoen is en de EERSTE STAPJES heeft gezet. Hij zal heus wel eens vallen en dan zijn NEUS ZEER doen. Dat komt omdat hij GEEN ROUTEKAARTJES HEEFT en geen GPS. Maar morgen gaat hij gewoon weer proberen te lopen........
En ik weet ook zeker dat jij dat weer gaat doen, dezelfde handicaps als ABEL.
Gewoon dat gehucht uit en de bewoonde wereld weer in.......
Bedankt voor je SMS. Was er blij mee. ;)
Groetjes van Sjef en Marion -
04 April 2014 - 00:44
Sjef Van Den Bergh:
Hoi Rudy,
Natuurlijk is het niet erg als je eerlijk aangeeft dat het zwaar en moeilijk kan zijn met momenten. Dat voelde ik gisteren al aan. Ik beloofde een kaars voor je aan te steken deze week in de kerk van Ossendrecht. Dat heb ik vanmiddag dan ook maar gelijk gedaan. Op een donderdagmiddag helemaal alleen in de bidkapel van Ostrecht. Heb ik nog nooit gedaan. Mijn aansteker kwam van pas, want er brandde niet 1 kaarsje. Toen ze aan waren ben ik even gaan zitten en mijn gedachten laten gaan:
1 kaars voor Rudy, 1 kaars voor Rudy's thuisfront, 1 kaars voor mijn eigen complete gezin met een knipoog naar die nog onbekende kleine en 1 kaars voor alle verdere familie, vrienden, kennissen en onbekenden.... Eigenlijk samen voor iedereen dus. Het gaf me een goed gevoel toen ik de krakende kerkdeur uitging en zag bij het weggaan dat er toch nog 4 andere dikke kaarsen aan de achterkant van de standaard aan waren. Kosten: 2 euro. Waar kun je dat NOG ????
Ik zou het CPAP apparaat niet te lang links laten liggen Rudy. Die mag je toch zeker in deze omstandigheden niet te lang missen.
Ik lees altijd eerst je verhaal en ga dan pas foto's kijken. Gisteren dacht ik eerst foto's kijken en dan lezen. Maar geen foto's. Ik begrijp nu waarom. Zal ze zo wel tegenkomen.
Veel kilometers deze dagen en dan ook nog links en rechts wat tegenslagen, dan LOOPT het wat tegen. . Ik heb begrepen dat KLEINE ABEL je op dat gebied aan het nadoen is en de EERSTE STAPJES heeft gezet. Hij zal heus wel eens vallen en dan zijn NEUS ZEER doen. Dat komt omdat hij GEEN ROUTEKAARTJES HEEFT en geen GPS. Maar morgen gaat hij gewoon weer proberen te lopen........
En ik weet ook zeker dat jij dat weer gaat doen, dezelfde handicaps als ABEL.
Gewoon dat gehucht uit en de bewoonde wereld weer in.......
Bedankt voor je SMS. Was er blij mee. ;)
Groetjes van Sjef en Marion -
04 April 2014 - 00:44
Sjef Van Den Bergh:
Hoi Rudy,
Natuurlijk is het niet erg als je eerlijk aangeeft dat het zwaar en moeilijk kan zijn met momenten. Dat voelde ik gisteren al aan. Ik beloofde een kaars voor je aan te steken deze week in de kerk van Ossendrecht. Dat heb ik vanmiddag dan ook maar gelijk gedaan. Op een donderdagmiddag helemaal alleen in de bidkapel van Ostrecht. Heb ik nog nooit gedaan. Mijn aansteker kwam van pas, want er brandde niet 1 kaarsje. Toen ze aan waren ben ik even gaan zitten en mijn gedachten laten gaan:
1 kaars voor Rudy, 1 kaars voor Rudy's thuisfront, 1 kaars voor mijn eigen complete gezin met een knipoog naar die nog onbekende kleine en 1 kaars voor alle verdere familie, vrienden, kennissen en onbekenden.... Eigenlijk samen voor iedereen dus. Het gaf me een goed gevoel toen ik de krakende kerkdeur uitging en zag bij het weggaan dat er toch nog 4 andere dikke kaarsen aan de achterkant van de standaard aan waren. Kosten: 2 euro. Waar kun je dat NOG ????
Ik zou het CPAP apparaat niet te lang links laten liggen Rudy. Die mag je toch zeker in deze omstandigheden niet te lang missen.
Ik lees altijd eerst je verhaal en ga dan pas foto's kijken. Gisteren dacht ik eerst foto's kijken en dan lezen. Maar geen foto's. Ik begrijp nu waarom. Zal ze zo wel tegenkomen.
Veel kilometers deze dagen en dan ook nog links en rechts wat tegenslagen, dan LOOPT het wat tegen. . Ik heb begrepen dat KLEINE ABEL je op dat gebied aan het nadoen is en de EERSTE STAPJES heeft gezet. Hij zal heus wel eens vallen en dan zijn NEUS ZEER doen. Dat komt omdat hij GEEN ROUTEKAARTJES HEEFT en geen GPS. Maar morgen gaat hij gewoon weer proberen te lopen........
En ik weet ook zeker dat jij dat weer gaat doen, dezelfde handicaps als ABEL.
Gewoon dat gehucht uit en de bewoonde wereld weer in.......
Bedankt voor je SMS. Was er blij mee. ;)
Groetjes van Sjef en Marion -
04 April 2014 - 00:48
Sjef Van Den Bergh:
Sorry maar mijn verbinding was ook niet helemaal op orde denk ik. Mijn pc bleef hangen, vandaar dat mijn reactie nu 3 x is geplaatst. Ik weet niet hoe ik dit weg moet halen.
Gr.
Sjef -
04 April 2014 - 08:28
Louis Minnebach:
Hoi Rudy
Weer een bijzondere dag. Maar ik heb de indruk dat al de dagen, die je daar door brengt bijzonder zijn. Soms door ontmoetingen, soms door eten of drinken, of andere voorvallen. Dat doet wat met een mens. En ja, je zult wel "extra bagage" meebrengen van je imposante tocht. Hopelijk word je niet een "heel ander mens", maar blijven er nog grote delen van de oude Rudy over. Want de Rudy die we hebben zien vertrekken, mochten we allemaal even graag.
Nou veel succes op weg naar je 20e wandeldag. We blijven je volgen.
Groeten
Lena en Louis
-
04 April 2014 - 09:23
Marianne:
Hoi Ruud,
Bedankt voor het Psje met de zwangerschap van Deb. Het gaat heel goed met haar
we kijken de baby nog net niet uit haar buikie, met jou gaat het ook super, en wat heb je een bruine toet
gekregen(niet meer afvallen hoor).
Ik ga nog wat kokkerellen voor morgen.... Lia komt eten als je zin heb mag je ook komen hoor maar het is denk ik te ver lopen, je moet ook nog terug he heeeel dat eind Haha
Veel liefs van Kees en Marianne XXX -
04 April 2014 - 11:30
Maarten En Esmée:
Goedemorgen Ome Rudy,
Hier eens een berichtje van de 'jeugdige' kant. Want ik wil toch even zeggen dat we veel bewondering voor je hebben. Bewondering voor wat je doet maar ook de taak die je met je meeneemt. Want het is niet niks... Ik was blij dat ik aanwezig was bij nonplus, want toen ik je verhaal hoorde gaf ik je groot gelijk dat je dit ging doen. Ik en Esmée hebben een en al lof voor wat je doet.
Er zullen vast nog wel wat uitdagingen op je pad komen maar als ik zo al je verhalen lees, zit dat wel snor (of heb je die nog niet)? Of misschien een sik... Want van sommige Fransen kreeg ik toch wel een sik.
Ik en Esmée hopen dat het je goed gaat en we wensen je weer veel succes voor vandaag!
Ooievaar! (au revoir in het Frans) even een leuke ijsbreker aan het eind van m'n verhaal.
Groetjes Maarten en Esmée
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
