5 mei 2014 - Dag 51 - Osserain-Rivareyte 26 km
Blijf op de hoogte en volg Rudy
05 Mei 2014 | Frankrijk, Osserain-Rivareyte
Met het ontbijt vanmorgen was het al op tijd een gezellige drukte. Iedereen wilde op tijd vertrekken voor de pittige tocht vandaag. We waren met zes in de refuge. Henk uit Bladel blijkt de schoonvader te zijn van ex-collega Brug-IMO'r Peter van Meel. Klein wereldje toch.
Iets voor achten waren we met z'n vieren, Nico, Francois, Jean en ik alweer op pad vanmorgen.
Na een klein uurtje hadden we in één keer een indrukwekkend gezicht: de sneeuwtoppen van de Pyreneeën lachten ons in de verte glorieus toe. Te voet vanuit thuis vertrokken en nu zomaar de Pyreneeën in het zicht! Dat is zo'n apart gevoel en voor een simpele Woensdrechtenaar niet goed te bevatten. Het is ook niet uit te leggen, dat kan je alleen maar beleven. Het geeft zoveel energie en daar krijg je toch wel vleugels van.
Het was vandaag dan ook een prachtige wandeling, maar wel heel zwaar door de beklimmingen en het afdalen en ook een aantal modderige onbegaanbare paden steil omhoog en omlaag. Je kan al niet meer zien, dat ik gisteren m'n schoenen heb gepoetst, maar toch goed, dat ik het gedaan heb. :-)
Regelmatig hadden we de besneeuwde bergen van de Pyreneeën onderweg in het zicht. Fantastisch gewoon en ook een prachtig landschap, echt genieten. Ook het weer was heerlijk zonnig en vanmorgen heel aangenaam. Vanmiddag warmde het nog behoorlijk op. Volgens de voorspellingen was het 27 graden. Dus vanmorgen de korte broek al aan en het shirt in de korte mouwen.
Tegen een uurtje of één kwamen we aan in Sauveterre-de-Béarn, best een mooi plaatsje en ook weer een prachtig uitzicht over de rivier en op de Pyreneeën in de verte. Daar hebben we op een terrasje wat gedronken en ons brood opgegeten. Van Jean moest ik smeren tegen het verbranden, maar zelf heb ik niets bij (vanwege het gewicht thuisgelaten) en daarom kreeg ik van hem zomaar een tubetje zonnebrand crème. Hij heeft het niet meer nodig, zegt hij, want hij gaat na Saint-Jean-Pied-de-Port weer naar huis overmorgen. Ik had overigens mijn neus vanmorgen wel goed ingesmeerd met crème die in de refuge lag. Op het terrasje en daarna heb ik ook m'n hoedje en zonnebril maar op gedaan.
Uiteindelijk kwamen we iets na drie uur aan in Osserain. We zitten daar in een alleraardigst bed&breakfast van een Engels stel, Martin en Helen Grimes voor een beste prijs. Zij hebben ooit ook de Camino gelopen en dat merk je aan hun gastvrijheid. We werden meteen met een ijskoud pilsje ontvangen.
Jean zit hier ook in het dorp, maar op een ander adres en we zien hem morgen onderweg wel weer.
Na het douchen en de gebruikelijke acties hebben we nog een paar bakken thee gezet en lekker buiten opgedronken. Het is zo'n lekker weer, dat de was ook al zo goed als droog is.
Vanavond gaan we om half acht eten. Het zal vast weer gezellig zijn.
Morgen lopen we naar Ostabat, een relatief korte etappe van 24 km. De voorlaatste in Frankrijk. Afijn morgen weer een dag en we zien wel, ooievaar!
Ps. Kijk nog even naar de foto's van het eten gisterenavond met de groep en nog een van Orthez, die ik later alsnog bij het verslag van gisteren heb gezet.
Iets voor achten waren we met z'n vieren, Nico, Francois, Jean en ik alweer op pad vanmorgen.
Na een klein uurtje hadden we in één keer een indrukwekkend gezicht: de sneeuwtoppen van de Pyreneeën lachten ons in de verte glorieus toe. Te voet vanuit thuis vertrokken en nu zomaar de Pyreneeën in het zicht! Dat is zo'n apart gevoel en voor een simpele Woensdrechtenaar niet goed te bevatten. Het is ook niet uit te leggen, dat kan je alleen maar beleven. Het geeft zoveel energie en daar krijg je toch wel vleugels van.
Het was vandaag dan ook een prachtige wandeling, maar wel heel zwaar door de beklimmingen en het afdalen en ook een aantal modderige onbegaanbare paden steil omhoog en omlaag. Je kan al niet meer zien, dat ik gisteren m'n schoenen heb gepoetst, maar toch goed, dat ik het gedaan heb. :-)
Regelmatig hadden we de besneeuwde bergen van de Pyreneeën onderweg in het zicht. Fantastisch gewoon en ook een prachtig landschap, echt genieten. Ook het weer was heerlijk zonnig en vanmorgen heel aangenaam. Vanmiddag warmde het nog behoorlijk op. Volgens de voorspellingen was het 27 graden. Dus vanmorgen de korte broek al aan en het shirt in de korte mouwen.
Tegen een uurtje of één kwamen we aan in Sauveterre-de-Béarn, best een mooi plaatsje en ook weer een prachtig uitzicht over de rivier en op de Pyreneeën in de verte. Daar hebben we op een terrasje wat gedronken en ons brood opgegeten. Van Jean moest ik smeren tegen het verbranden, maar zelf heb ik niets bij (vanwege het gewicht thuisgelaten) en daarom kreeg ik van hem zomaar een tubetje zonnebrand crème. Hij heeft het niet meer nodig, zegt hij, want hij gaat na Saint-Jean-Pied-de-Port weer naar huis overmorgen. Ik had overigens mijn neus vanmorgen wel goed ingesmeerd met crème die in de refuge lag. Op het terrasje en daarna heb ik ook m'n hoedje en zonnebril maar op gedaan.
Uiteindelijk kwamen we iets na drie uur aan in Osserain. We zitten daar in een alleraardigst bed&breakfast van een Engels stel, Martin en Helen Grimes voor een beste prijs. Zij hebben ooit ook de Camino gelopen en dat merk je aan hun gastvrijheid. We werden meteen met een ijskoud pilsje ontvangen.
Jean zit hier ook in het dorp, maar op een ander adres en we zien hem morgen onderweg wel weer.
Na het douchen en de gebruikelijke acties hebben we nog een paar bakken thee gezet en lekker buiten opgedronken. Het is zo'n lekker weer, dat de was ook al zo goed als droog is.
Vanavond gaan we om half acht eten. Het zal vast weer gezellig zijn.
Morgen lopen we naar Ostabat, een relatief korte etappe van 24 km. De voorlaatste in Frankrijk. Afijn morgen weer een dag en we zien wel, ooievaar!
Ps. Kijk nog even naar de foto's van het eten gisterenavond met de groep en nog een van Orthez, die ik later alsnog bij het verslag van gisteren heb gezet.
-
05 Mei 2014 - 18:49
Mark:
Hoi Rudy,
Je mag er trots op zijn, de Pyreneeën in zicht, je bent ook al meer dan50 dagen onderweg, wel wat anders dan een Putseweg waar we van je afscheid genomen hebben.Vind het knap en ben jaloers met een lach! Geniet ervan!
Groetjes Mark den Ouden -
05 Mei 2014 - 19:49
Marianne En Kees:
Osserain is het Franse woordje voor Ossendrecht zeker? Vandaar het mooie dorpje en het mooie uitzicht op de Pyreneeën, wat weer veel lijkt op de Brabantse Wal.
Maar alle gekheid op een stokkie, je gaat nog steeds als een speer en Spanje nadert met rasse schreden. Succes in de Pyreneeën en de groetjes weer uit Ossdrain, oh sorry, Ossendrecht
Marianne en Kees -
05 Mei 2014 - 19:56
Peter Kil:
Hee Rudy, nou hier is dan een eerste reactie hoor. Eigenlijk beetje schande vind ik wel want ik lees wel trouw je prachtige verhalen. Echt een genot om te lezen. Hier en daar krijg ik er zelfs kippevel van (of was het nou met een n). Ik heb enorm respect voor je. Ik kan me ook niet voorstellen hoe dat nou is. Wat het met je doet, waar je gedachten naar uit gaan etc etc. De eerste dagen dacht ik dat vooral. Naarmate de tocht vorderde las ik dat je wel heeeel veeeel mensen ontmoet op je tocht. Een tocht van ruim 2000 kilometer in je uppie is het dus echt niet.
De Pyreneeën in zicht: het klinkt wel heel apart hoor. Met de benenwagen bijna in Spanje.
Vandaag bij ons best een aparte dag: Bevrijdingsdag is immers de dag dat ons ma overleed. Inmiddels al weer 3 jaar geleden.
Het lijkt me trouwens aardig moeilijk om zo lang zonder je gezin en familie te zijn. Nu ikzelf opa ben sinds kort, kan ik me voorstellen dat je Abel ook in het bijzonder mist.
Lia zei vorige week dat je rond de Pinsteren dacht aan te zullen komen in Santiago. Dat lijkt al aardig dichtbij te komen.
Ik wens je in elk geval heel veel gezonde kilometers nog Rudy. Ik verheug me nu al weer op de dag van morgen mét het reisverslag haha.
Groeten
Peter Kil
-
05 Mei 2014 - 20:04
Monique Huijgens:
Hoi Rudy
Nou nou al gefeliciteerd hoor zowel met je schoondochter
als op de helft van je tocht te zijn.
Wij zitten iedere avond nog steeds te wachten op het mooie verslag en
de leuke foto s erbij echt petje af dat je dat er ook nog bij doet.
Misschien het volgende een mooi boek .
Lia moet gewoon extra snoepjes gaan eten uit de pot zoals het er nu uitziet
Veel succes voor morgen weer
Groetjes uit Ossendrecht
Louis Lies & monique -
05 Mei 2014 - 20:19
Mandra Cortie:
Hoi Rudy,
Je hebt zo al aardig wat kilometers in de benen! Het is al veel vaker gezegd maar het is plezierig om jouw avonturen te lezen! En je bent al bijna in Spanje, onvoorstelbaar! Goede tocht verder, succes en pas goed op jezelf!
Groetjes, Mandra en Tonnie -
05 Mei 2014 - 21:17
Rian Buijs:
Hoi Rudy
Wij zijn weer helemaal bij gekletst met Lia en zijn weer van alles op de hoogte.
Het zijn weer mooie foto s deze keer
Nog veel wandelplezier
gr uit Putte -
05 Mei 2014 - 21:57
Jo Van Oevelen:
Hoi Rudy,
hier ben ik ook weer even, het is ge nieten van jou verslagen en je foto,s
geweldig toch dat je de sneeuw op de pyreneeën al kan zien .
Met Lia en de W 3 heb ik vrijdag ook genoten van de gezellige bowling.
maar dat weet jij vast al wel
No veel wandelplezier en pas goed op jezelf he.
Hartelijke groeten Jo v Oevelen
-
05 Mei 2014 - 22:06
Corné & Paula:
Hoi Rudy,
Dank voor weer zo'n prachtig.......en vooral ook positief verslag. Het gaat je goed zo te lezen!
Op de foto's van gisteren en vandaag is wel te zien dat je in goed gezelschap verkeert!
Wat 'n bijzondere mensen allemaal! Gezellig samen buiten tafelen...in een steegje...op 'n zonnig terrasje...in 'n mooie tuin...wat een sfeer!
Gelukkig krijg je van al die belevenissen en het overweldigende landschap "vleugels". Die heb je ook wel nodig, want het klimmen en dalen is behoorlijk heftig!
Heel veel bewondering voor jullie!
Goed blijven eten, drinken en smeren. Jullie komen er wel!
Corné & Paula -
05 Mei 2014 - 22:18
Stephan:
Hoi Ruud,
Wat mooi dat je nu ineens de Pyreneeën voor je ziet met de besneeuwde toppen.
En dan te weten dat je met de benenwagen zo ver bent gekomen, chapeau.
Je zult spoedig merken hoe het is om er te lopen, ook weer een hele uitdaging. Hopelijk krijg je niet te veel last van je knie.
Ruud denk om jezelf en geniet van de mooie natuur.
Voor morgen veel succes naar Ostabat, we wachten weer met plezier op je verslag van morgen.
groetjes, fam. S. Kuijlen -
05 Mei 2014 - 22:34
Loe B.:
Als je vleugels krijgt, beste Ruud,
kun je vliegen, en dat is ook heel apart, maar ik begrijp heel goed wat nu door je heen gaat. Het is een voorbode van de geweldige prestatie die je zult gaan bereiken en wat je nu allemaal meemaakt, al meegemaakt hebt en nog mee zult maken, past daarin. Een prestatie die velen van ons je niet gauw zullen nadoen. En dan gaat het niet alleen om het fysieke aspekt, maar ook mentaal doet het 't nodige met je. Tijdens mijn uitzendingen heb ik veel meegemaakt, maar elke vergelijking met wat jij nu doet, beste Ruud, gaat goed mank. Met heel veel respect, wens ik je voor morgen het allerbeste, in de hoop en de veronderstelling dat je zult genieten van de Pyreneeën en haar natuur....
Bonjour à toi et tes coppains,
Loe B. -
06 Mei 2014 - 14:08
Sjef Van Den Bergh:
Hoi Rudy,
Wat laat met reageren ( opa zijn vergt toch meer tijd dan ik dacht en ik ben nog wel een hele dag thuis).
Ik wou over Osse ... beginnen, maar duidelijk te laat want Kees was er al mee weg. Bij jullie wordt het steeds gezelliger en door de Pyreneeën ook indrukwekkender. Inderdaad daar te voet gearriveerd. Momenten waarbij je stil staat. St. Jacques was duidelijk te herkennen ( links).
Met een beetje geluk kunnen we je met Pinksteren hier in Ossendrecht nog ontvangen tijdens de Roparunnacht 9 juni.
Vandaag weer een fijne tocht gewenst. Tot straks.
Sjef en Marion.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
