17 mei 2014 - Dag 63 Castrojeriz 41 km
Blijf op de hoogte en volg Rudy
17 Mei 2014 | Spanje, Castrogeriz
Vanmorgen, toen ik zat te ontbijten in de albergue, heb ik Nico nog even gezien. Hij was gisterenmiddag in Burgos aangekomen en zat een paar verdiepingen hoger in dezelfde albergue. Ook hij moet wel wennen aan de Spaanse Camino, zei hij.
Om kwart voor zes ben ik vertrokken. Het is nog steeds uitstekend wandelweer, fris in de ochtend, lekker zonnetje en een briesje. In de loop van de morgen kon het jasje wel uit en ben ik in de korte mouwtjes verder gegaan.
Vandaag heb ik goed gewandeld. De omgeving was niet bijster interessant. Wel wat klimmetjes naar hoogvlaktes met graanvelden.
Onderweg kwam ik nog een Oostenrijker tegen die een soort van riksja had gemaakt, waar z'n vrouw in zat en hun rugtassen in stonden. Hij vertelde, dat iedereen in z'n omgeving hem voor gek verklaart en dat dit niet werkt, maar hij vond, dat het absoluut wel gaat op die manier. Nou, ik heb echt m'n twijfels over steile rotspaadjes. Of hij moet hier en daar een shortcut over de weg nemen. Ze doen de Camino in delen verspreid over enkele jaren.
Iets daarna raakte ik in contact met een Japans meisje, Yukari, zij loopt flink door, ik kwam haar vandaag een paar keer tegen en ze zit nu ook in dezelfde albergue, ze heeft er vandaag ook 41 km opzitten. Aardige meid, ze woont in Tokio en heeft een tijdje in Londen gestudeerd en had toen met haar ouders ook Amsterdam bezocht.
Op een gegeven moment vond ik aan de kant van het pad nog een iPhone. Vol gegevens, berichten en contacten. Leek me van een Amerikaanse. Alleen er zat geen simkaart in. Dus kon niet bellen of gebeld worden. Toen heb ik 'm maar meegenomen met de verwachting, dat iemand me onderweg wel tegemoet zou komen lopen op zoek naar z'n iPhone. En een kilometer of 5 later, inderdaad, op de klim kwam een Amerikaanse dame terug naar beneden, ik zag het al aan haar gezicht wat op onweer stond. Toen ik haar tegen hield en zei, dat ik haar heel blij kon maken, kon ze haar geluk niet op en volgde een innige omhelzing en tranen van geluk. Ze was er net 100m verder achter gekomen en ik bespaarde haar een dubbele klim van 5 km en ze had haar iPhone terug. Kathy uit Noord Californië omhelsde me nogmaals, toen we afscheid namen en ik weer in m'n eigen tempo doorliep.
Om half drie kwam ik in de albergue in Castrojeriz aan. Best een aardige slaapplaats en ik kan er vanavond eten en morgen ontbijten. Dus da's mooi!
Daarna heb ik in het dorp nog wat gedronken. Het is wel een aardig plaatsje tegen een bergwand met een paar oude kerken en een kasteel ruïne op de berg. Een van de kerken moet heel erg mooi zijn, maar ook die zat potdicht op slot, wat jammer toch. En zo valt het niet mee om een kaarsje op te steken.
Voor morgen heb ik al wel naar de route gekeken, maar nog geen planning. In ieder geval kom ik door Fromista, waar een speciale, mooie kerk moet staan. Afijn morgen weer een dag en we zien wel!
Om kwart voor zes ben ik vertrokken. Het is nog steeds uitstekend wandelweer, fris in de ochtend, lekker zonnetje en een briesje. In de loop van de morgen kon het jasje wel uit en ben ik in de korte mouwtjes verder gegaan.
Vandaag heb ik goed gewandeld. De omgeving was niet bijster interessant. Wel wat klimmetjes naar hoogvlaktes met graanvelden.
Onderweg kwam ik nog een Oostenrijker tegen die een soort van riksja had gemaakt, waar z'n vrouw in zat en hun rugtassen in stonden. Hij vertelde, dat iedereen in z'n omgeving hem voor gek verklaart en dat dit niet werkt, maar hij vond, dat het absoluut wel gaat op die manier. Nou, ik heb echt m'n twijfels over steile rotspaadjes. Of hij moet hier en daar een shortcut over de weg nemen. Ze doen de Camino in delen verspreid over enkele jaren.
Iets daarna raakte ik in contact met een Japans meisje, Yukari, zij loopt flink door, ik kwam haar vandaag een paar keer tegen en ze zit nu ook in dezelfde albergue, ze heeft er vandaag ook 41 km opzitten. Aardige meid, ze woont in Tokio en heeft een tijdje in Londen gestudeerd en had toen met haar ouders ook Amsterdam bezocht.
Op een gegeven moment vond ik aan de kant van het pad nog een iPhone. Vol gegevens, berichten en contacten. Leek me van een Amerikaanse. Alleen er zat geen simkaart in. Dus kon niet bellen of gebeld worden. Toen heb ik 'm maar meegenomen met de verwachting, dat iemand me onderweg wel tegemoet zou komen lopen op zoek naar z'n iPhone. En een kilometer of 5 later, inderdaad, op de klim kwam een Amerikaanse dame terug naar beneden, ik zag het al aan haar gezicht wat op onweer stond. Toen ik haar tegen hield en zei, dat ik haar heel blij kon maken, kon ze haar geluk niet op en volgde een innige omhelzing en tranen van geluk. Ze was er net 100m verder achter gekomen en ik bespaarde haar een dubbele klim van 5 km en ze had haar iPhone terug. Kathy uit Noord Californië omhelsde me nogmaals, toen we afscheid namen en ik weer in m'n eigen tempo doorliep.
Om half drie kwam ik in de albergue in Castrojeriz aan. Best een aardige slaapplaats en ik kan er vanavond eten en morgen ontbijten. Dus da's mooi!
Daarna heb ik in het dorp nog wat gedronken. Het is wel een aardig plaatsje tegen een bergwand met een paar oude kerken en een kasteel ruïne op de berg. Een van de kerken moet heel erg mooi zijn, maar ook die zat potdicht op slot, wat jammer toch. En zo valt het niet mee om een kaarsje op te steken.
Voor morgen heb ik al wel naar de route gekeken, maar nog geen planning. In ieder geval kom ik door Fromista, waar een speciale, mooie kerk moet staan. Afijn morgen weer een dag en we zien wel!
-
17 Mei 2014 - 18:49
Carla Theo Vermunt:
Hoi Rudy
Mooi Om het weer te lezen ,ik denk dat het daar wel heel mooi is .
En ook weer iemand heel blij gemaakt ,Je Moet maar zo denken wie goed doet goed ontmoet
Goede reis verder en we hoi den contact
Groetjes -
17 Mei 2014 - 19:18
Sjef Van Den Bergh:
Ola Rudy,
Hij zal er wel een bepaalde missie mee hebben, die Oostenrijker. Ziet er wel romantisch uit, maar volgens mij een enorme klus. Wat ik me af vraag, of hij dan ook een aantal jaren geleden in Oostenrijk is gestart, of gewoon ergens is begonnen. Als ik me nog foto's voor de geest haal die jij gestuurd hebt van haast onbegaanbare paadjes, hoe zal hij dat dan gedaan hebben ?? maar terug naar jou Rudy, er staat gewoon weer even 41 km. achter het tochtje van vandaag. Spijtig dat die kerken allemaal dicht zijn. Zou dat toch ook te maken hebben diefstal e.d. van waardevolle attributen. Juist op deze weg zouden de kerken open moeten zijn. Desnoods bemand. De kaarsen waren ook al electrisch geloof ik, maar zo komt d'n almeur helemaal niet meer aan vervanging toe. Goed dat die mevrouw terug kwam lopen, want je had ze sowieso.....niet kunnen bellen toch.........Anderzijds ook weer een vorm van telepathie waarover ik het gisteren had en jij hoort daar steeds bij. Toevallig ?????
Wat je overigens allemaal niet moet doen om nog eens een omhelsing te krijgen van een vrouwke. Lia zou het onderhand ook wel willen doen denk ik. Maar dat ligt spoedig in het verschiet. Je gaat prima....
Geniet vanavond nog, straks lekker slapen, dromen van je thuisfront en morgen gezond weer op.
Fijne tocht tot mañana.
Gr. Sjef en Marion -
17 Mei 2014 - 20:16
Lauwers Jean - Horckmans Marie-claire:
Dag Rudy ,
Exact twee maand geleden was je bij ons in Eppegem en kijk nu ben je nog een dikke vijfhonderd km verwijderd vanhet einddoel SDC ,het is me een wat hé eenmaal in Spanje de camino ,we volgen je op u blog en zeggen dan weet je nog daar en daar toen wij er langs kwamen met de fiets Wij zijn trots op u dat wij kunnen zeggen tegen vrienden dat je nu al daar bent. ,Ondertussen hebben wij een pelgrim overnachting gegeven die op weg was naar Trondheim de omgekeerde riching hij volgde de route naar het noorden de Ossenweg ook ongeveer 2300 km te gaan heeft iets te maken met Olaf ,hij was afkomstig uit Gavere in DE westhoek van Belgie ,hij had de camino gelopen en Rome gedaan ,vroeg op pensioen gegaan bij het leger (Comandant) mischien is dat toekomst gericht nog iets voor u .Blijf gezond en voorzichtig en nog een mooie Camino en geniet ervan .Mischien kan je nog de Finistere aandoen en al je spullen verbranden daar aan de kust.
Buen Camino
Jean en Marie - Claire.
Eppegem . -
17 Mei 2014 - 23:00
Stephan:
Hoi Ruud,
Vandaag weer even 41 km gelopen, je telt het gewoon niet mee.
Je gaat toch niet te overmoedig worden om zo snel mogelijk je einddoel te halen.
Blijf nog even genieten van het onderweg zijn. Wij snappen het wel je wilt natuurlijk weer bij Lia en
niet te vergeten Abel zijn. Gelukkig duurt dat niet lang meer.
Je hebt weer iemand ontzettend blij gemaakt door haar telefoon terug te geven.
Hopelijk is morgen de kerk in Fromista wel open. Geniet van je nachtrust en morgen weer een mooie etappe. groetjes, fam. S. Kuijlen -
18 Mei 2014 - 00:40
Peter Van Den Eijnden:
Ruud, toen wij samen vorig jaar de wandeltocht voor de "ouderavond" gingen uitzetten in Tholen wist ik echt niet dat dat al een voorbereiding was voor deze pelgrimstocht.... Nu weet ik beter..;-)
Je gaat als een speer....mucho suerte...hasta luego....
Peter en Elly.. -
18 Mei 2014 - 00:47
Loe B.:
Beste Ruud,
Een saaie dag wat het landschap betreft, maar het tegengestelde kan worden gezegd van de mensen die je vandaag hebt ontmoet. Hoeveel mensen zijn die iPhone gewoon langsgelopen, of hebben 't zien liggen en zijn doorgelopen ? Jij raapt 't op en prompt komt de verliezer je tegemoet. Is het toeval dat je dat ding opraapt ? Ik denk 't niet. Gegeven de omstandigheden waarin je verkeert en de voettocht die je nu onderneemt, zou je altijd iets waardevols oprapen wat iemand mogelijk heeft verloren. Is het toeval dat je de eigenaresse tegenkomt die haar verloren iPhone zoekt, ook niet. Als ze dat ding niet verloren zou hebben zou ze niet terug zijn gaan lopen. Noem 't 'destiny' wat je is overkomen. Toeval.... bestaat niet.
Jammer dat je geen kaarsen hebt kunnen opsteken vandaag. Je hebt er een soort traditie van gemaakt omdat elke dag te doen. Weet je wat, Ruud, morgen neem ik, zoals ikmal vele jaren doe, deel aan de stadsprocessie in Maastricht. Die begint na een mis in de St. Servaas en eindigt in de OLVrouwe basiliek. Daar zal ik na afloop een kaars voor jou opsteken, voor een goede afloop van je pelgrimage.
Het allerbeste morgen en let maar niet op het landschap. Wellicht zijn er morgen wel kerken open. Grtn,
Loe B. -
18 Mei 2014 - 10:34
Corné & Paula:
Hoi Rudy,
Gisteravond een feestje. Gezellig, maar het was al vrij laat. Dan nu maar tijdens het ontbijt, jouw bijzondere verhaal gelezen.
Was jij nu die pelgrim die al zo vroeg aan het rommelen was? Ha, ha!
De temperatuur is in het begin van de dag natuurlijk wel aangenaam en voor de echte warmte ben je dan al "binnen".......41 km.......je blijft ons verbazen!
De omgeving "gewoontjes", maar de nieuwe ontmoetingen wel heel speciaal.
Die man met die riksja...je moet er niet aan denken...bergop sjouw je je een ongeluk en bergaf...voor je het weet lig je eronder! Het ziet er wel geinig uit...mooi in elkaar geknutseld.
Zoiets wordt vast niet jouw volgende missie? Lijkt me ook niks voor Lia, zo achter in het bakkie niets doen? Misschien wel iets voor de carnaval volgend jaar!?
Prachtig, dat je een andere pelgrim zo hebt kunnen helpen.
Alweer benieuwd naar de belevenissen van vandaag. Hopelijk is de kerk in Fromista open en kun je daar weer eens 'n echte kaars aansteken.......die geur van het kaarsvet hoort er wel 'n beetje bij, toch?
Afijn, we zien wel.......komt goed!
Corné & Paula -
18 Mei 2014 - 11:38
Leo & Mieke Spanjers:
Hallo Rudy,
Alle dagen lezen we je verslag en zien we je foto verslagen. Een groot compliment daarvoor. Het grootste compliment is er echter voor jou. Knap wat je doet, deze pelgrimstocht blijft je je hele leven bij. Alle dagen deze afstanden afleggen is alleen te doen als je een missie hebt. Het einde is in zicht, maar toch wensen wij je nog veel sucses en mooie wandeldagen toe. Rudy het ga je goed, tot ziens.
Groetjes Mieke&Leo Best -
18 Mei 2014 - 13:34
De Belgische Tak:
Hola Peregrino,
Je ruikt al bijna de eindmeet lijkt het wel, zo vastberaden trek jij maar door Vergeet niet te blijven genieten van alles wat je onderweg meemaakt en blijf je goed verzorgen. Dat kan allemaal voor altijd mee in de rugzak. Als ik zo een beetje heb uitgerekend duik je vandaag mogelijk al onder de 400 km of anders zal je er toch kort op zitten. Zoals onze Luc al zegt, kun je nog niet via een omweggetje lopen anders is het al zo snel gedaan, want ook voor ons is het een soort way of living geworden om jou elke dag te volgen. Zoals we lezen wordt het steeds drukker en lopen de pelgrims elkaar haast voor de voeten. Een totaal andere beleving weer van de camino als in Frankrijk. Veel lotgenoten dus om elkaar te motiveren en gedeelde smart is halve smart. Pas goed op jezelf en sigue (blijven gaan!!)
Groeten van Paul, May, Laura en Bavo enAlex
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
